Ding #4 – Twitter (deel 1)

In het verleden heb ik voorzichtig mijn grote teen eens in de Twitter-vijver gestoken, maar het water was mij te koud.
Ik trok mij dan ook gauw terug en besloot om Twitter te laten voor wat het was.
Die overtrokken hype zou toch wel weer overwaaien.

Via het werk draaide de wind echter, waardoor mijn watervrees weer om de hoek kwam kijken.
Het bleek gelukkig een storm in een glas water.

Na wat geklooi met Twitter kan ik desondanks het volgende concluderen.
Het liefst zou ik deze vijver leeg laten baggeren want buiten het feit dat ik af en toe een grappig berichtje de wereld in kan slingeren, vind ik er niks aan.

Netwerken is niet mijn grootste punt en als dit een van de doelen van Twitter is, dan verklaart dat in ieder geval een hoop.
Het feit dat ik werkelijk niets heb gedaan met bepaalde interesses door middel van het # hekje, wat blijkbaar ook een grote vinger in de Twitter-pap heeft, helpt ook al niet om mij van mening te doen veranderen.

Voor mij persoonlijk is het parels voor de zwijnen.
'Nuff said!